Μικρή είχα μάθει να ονειρεύομαι. Είχα το δικό μου κήπο και τον ολόδικό μου ήλιο. Είχα την χαρά και την ελπίδα... Φίλοι αχώριστοι μέχρι τον θάνατο. Και τι εστί αυτή η λέξη, μήτε γνώρισα ποτέ μου! Ζούσα στο δικό μου κόσμο, χωρίς να αφήνω κανέναν να τον αγγίξει και να παραβιάσει τα σύνορα της δικής μου ευτυχίας. Ένας κόσμος ειρηνικός δίχως πολέμους. Τόσο λιτός και κατανοητός απ' όλους τους άλλους. Να μην βγω ποτέ μου θα 'θελα. Ο κόσμος της αιωνιότητας και της αγνότητας μόνο δικός μου!
Μόνο για λίγο βγήκα και γνώρισα το φεγγάρι μες στα μάτια σου. Μόνο μια νύχτα γνώρισα και αμάρτησα για την αγάπη σου, βαφτίζοντας σε ζωή μου και αναπόσπαστο κομμάτι μου και ύστερα κοιτώντας το άπειρο και θολό της δικής μου ψυχής, αναπόλησα τον δικό μου παράδεισο και με μάτια βουρκωμένα αποφάσισα! Σ' άφησα αγάπη μου μιας και η ευτυχία σου μετρούσε στιγμές σε άλλη αγκαλιά! Και με το δικό σου το φιλί σε αποχαιρέτησα και γύρισα!
Είμαι πάλι στον δικό μου κόσμο των αναμάρτητων και ζητάω συγνώμη για την αγάπη μου και είμαι πάλι σπίτι μου, στο δικό μου κόσμο! Με τον δικό μου κήπο και τον δικό μου ήλιο. Μακριά από τους άλλους, αφήνοντας τους να λένε πως δεν ζω στον παράδεισο αλλά στον κόσμο της ΤΡΕΛΑΣ!!!
Μόνο για λίγο βγήκα και γνώρισα το φεγγάρι μες στα μάτια σου. Μόνο μια νύχτα γνώρισα και αμάρτησα για την αγάπη σου, βαφτίζοντας σε ζωή μου και αναπόσπαστο κομμάτι μου και ύστερα κοιτώντας το άπειρο και θολό της δικής μου ψυχής, αναπόλησα τον δικό μου παράδεισο και με μάτια βουρκωμένα αποφάσισα! Σ' άφησα αγάπη μου μιας και η ευτυχία σου μετρούσε στιγμές σε άλλη αγκαλιά! Και με το δικό σου το φιλί σε αποχαιρέτησα και γύρισα!
Είμαι πάλι στον δικό μου κόσμο των αναμάρτητων και ζητάω συγνώμη για την αγάπη μου και είμαι πάλι σπίτι μου, στο δικό μου κόσμο! Με τον δικό μου κήπο και τον δικό μου ήλιο. Μακριά από τους άλλους, αφήνοντας τους να λένε πως δεν ζω στον παράδεισο αλλά στον κόσμο της ΤΡΕΛΑΣ!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου