Γκόλ με ψηλοτάκουνα

   Λένε πως καμία γυναίκα δεν μισεί το ποδόσφαιρο, μέχρι να γνωρίσει έναν άντρα που να το λατρεύει! Σαν θεωρία ίσως να είναι σωστή, μα τόσο καταδικαστική μιας και το 95% των αντρών βλέπουν μπάλα! Κατά την γνώμη μου καλά κάνουν, εξάλλου προς τι όλη αυτή η γκρίνια και ο σπαραγμός;;;
    Εκείνο το βράδυ ( ύστερα από πολύ καιρό ) μαζευτήκαμε επιτέλους γυναικοπαρέα, παρά την δική μου χαρά τις υπόλοιπες τις τριβέλιζε μια ακατάσχετη γκρίνια, η οποία βέβαια πήγαζε από τους άντρες που προτίμησαν να μείνουν μέσα βλέποντας Άρσεναλ-Ολυμπιακό! <<Μα τι ενδιαφέρον έχει να κοιτάνε επί 90 λεπτά κάτι ανόητους να κυνηγάνε μια μπάλα;>>, <<Γιατί το άλλο; Πίνουν, βρίζουν τρώνε μέχρι να σκάσουν...>>, οι κατηγορίες, ως γνωστών, έπεφταν βροχή κι εγώ έμενα να βαδίζω σε μια τεθλασμένη γραμμή υπομονής, ώσπου τελικά δεν άντεξα και ρώτησα κάπως απότομα <<Πιο είναι το τόσο κακό τελικά;>>
   Από μικρά παιδιά, τα παιχνίδια είχαν διαχωριστεί ισότιμα, κούκλες για τα κοριτσάκια στρατιωτάκια για τα αγόρια, ροζ για τις μεν μπλε για τους δε, το ίδιο φυσικά έγινε και με τα αθλήματα, κάνοντας την ζωή αρμονική και στα δυο στρατόπεδα!
Μεγαλώνοντας, αφήσαμε τις πλαστικές κούκλες κι είδαμε στον εαυτό μας εκείνη την ενσάρκωση της στον καθρέφτη αποφασίζοντας να κάνουμε το παν για να είμαστε πάντα τέλειες. Οι άντρες, από την άλλη, ως πιο απλά όντα, μπορεί να ωρίμασαν, να έβγαλαν τις πρώτες γκρίζες τρίχες γοητείας, αλλά τα χόμπι τους δεν τα άφησαν. Φυσικά ένα από τα μεγαλύτερα εθίσματα τους ήταν και παρέμεινε το ποδόσφαιρο, που γι'αυτά τα 90 λεπτά τους κάνει πάλι παιδιά!
   Όπως είχε πει ένας διάσημος κοινωνιολόγος ο Κρίστιαν Μπρομπέρζε <<το ποδόσφαιρο είναι το σημαντικότερο ασήμαντο πράγμα του κόσμου>>! Τι εννοεί; Απλούστατα το κάθε πράγμα αποκτά την σημασία που του δίνεις και από ποια οπτική γωνία το βλέπεις! Οι άντρες δεν βλέπουν μπάλα γιατί τους αναγκάζει κάποιος άτυπος αντρικός νόμος αλλά είναι κάτι πολύ πιο βαθύ που τους εθίζει και τους μαγνητίζει κάνοντας τους τρελούς οπαδούς μιας στρογγυλής, δερμάτινης ''Θεάς''.
   Βλέποντας ποδόσφαιρο ένας άντρας εκτονώνεται κι εκφράζεται όπως πραγματικά θέλει και νιώθει, δεν χρειάζεται να μπει σε καλούπια κάποιας εξαναγκαστικής συμπεριφοράς, έχει την πλήρη ελευθερία και την συναισθηματική φόρτιση που ταιριάζει στο αρσενικό είδος! Είναι ας πούμε πιο απλά σαν μια ρομαντική κομεντί ή ένα δράμα για μας, θα το δούμε, θα κλάψουμε κι ύστερα θα επέλθει η δική μας συναισθηματική κάθαρση!
   Εν συνεχεία, το βλέπουν κι ως μια ευκαιρία να βρεθούν με τους κολλητούς τους, να πουν τα δικά τους μακρυά από γυναίκες! Όχι, δεν είναι κάποιος ρατσισμός προς εμάς, απλά είναι διαφορετικοί με διαφορετικές ανάγκες, θέλουν να μιλήσουν χύμα, να βρίσουν τον πουλημένο διαιτητή αναλύοντας ώρες για το γκολ που ακυρώθηκε! Εμείς όπως κι αν τον κάνουμε, δεν θα τον καταλάβουμε σ' αυτό το δράμα που περνάει (σσσ η ομάδα του έχασε, είναι ένα δράμα γι' αυτόν!!!!). Είναι κάτι όπως τα ψώνια και το κομμωτήριο για μας, μια μικρή ιεροτελεστία που μόνο μια γυναικεία γνώμη θα βοηθήσει!
   Τώρα θα μου πείτε γιατί δεν μας θέλουν εκεί κοντά, την ώρα του αγώνα! Πολύ απλά εμείς οι γυναίκες ( περίεργα και πονηρά πλάσματα) θα αρχίσουμε τις ερωτήσεις (δήθεν από ενδιαφέρον), θα σχολιάζουμε ή ακόμα καλύτερα με διάφορα πονηρά τεχνάσματα θα προσπαθούμε να του αποσπάσουμε την προσοχή! Αυτός ο καημένος θα διχάζεται και ύστερα θα εκνευρίζεται γιατί όπως όλοι καλά γνωρίζουμε οι άντρες δεν μπορούν να κάνουν δυο πράγματα ταυτόχρονα συνειδητά με πλήρη αφοσίωση και προσοχή!
   Δεν είμαι από τις γυναίκες που αγαπούν το ποδόσφαιρο, ούτε από 'κείνες που το μισούν θανάσιμα, ίσως γιατί δεν βρίσκομαι στη θέση της ξαδέρφης μου που το αγόρι της παίρνει τα όρη, τα βουνά και όλη την Ευρώπη ακολουθώντας την ''ομαδάρα'' του! Κάθε άνθρωπος έχει ένα πάθος, κάτι που τον χαλαρώνει και τον εξιτάρει ταυτόχρονα, που τον γεμίζει και τον συγκινεί. Είναι κάτι εντελώς υποκειμενικό για τον καθένα, οπότε είναι πολύ κατινίστικο από την πλευρά μας να το κατακρίνουμε και να το υπονομεύουμε επειδή δεν μας αρέσει!
   Τέλος, αγαπημένες μου φίλες οπλιστείτε με υπομονή και κατανόηση και δείτε το θετικά μιας και η απασχόληση των αντρών μας χαρίζει χρόνο για να αφιερωθούμε σε μας. Αφήστε τον να βλέπει άντρες να τρέχουν πίσω από ένα τόπι και βγείτε με τις φίλες σας, περιποιηθείτε τον εαυτό σας, διαβάστε ένα βιβλίο, χαλαρώστε ή ότι άλλο σας ευχαριστεί. Αφήστε τον να δει τον αγώνα και στα μάτια του θα είστε η τέλεια γυναίκα! Όλοι άλλωστε χρειαζόμαστε λίγο χρόνο για μας, εκμεταλλευτείτε το και βάλτε γκολ υπέρ σας...!!!


Υ.Γ. Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο περιοδικό που δουλεύω Sic and the City