Πέμπτη, Νοεμβρίου 24, 2011

Το απωθημένον φυγείν αδύνατον

   Είναι ένα από κείνα τα βαρετά βράδια που ψάχνεις κάπου να χαζέψεις μέχρι να νυστάξεις, κοιτάς παλιές φώτο ή ανεβάζεις χιλιοακουσμένα τραγουδάκια μπας και τσιμπήσεις ένα λαικ από συμπάσχοντες! Φυσικά κάπου εκεί ανάμεσα σε αυτήν τη τόσο κεφάτη παρέα είμαι εγώ, έχοντας πλέον ανεβάσει καμια δεκαριά τραγούδια, έχοντας μιλήσει με όλους τους άσχετους αποφασίζω να διαβάσω την νέα ανάρτηση του μαρουλιού (στο σημείο αυτό ήθελα να σου κάνω αυτό που κάνεις και εσύ ώστε να δούν τι εννοώ αλλά δεν βρήκα πως) κι εκεί που είμαι χαλαρή μέχρι θανάτου τσουπ το τραγουδί! ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΛΙΑ!
   Όλα γίνονται αστραπιαία, παίζει ακόμα μόνο η εισαγωγή και εγώ θέλοντας να ξεγελάσω το μυαλό αρχίζω να κλείνω όλα τα παράθυρα για να μην ακούγεται, όμως αντι να κλείσω το σωστό κλέινω όλα τα άλλα με αποτέλεσμα να αρχίζουν τα λόγια! Κλείνω τα δυο αυτάκια μου αρχίζοντας να τραγουδάω δυνατά λαλαλαλ.... τίποτα οι λέξεις ξετρυπώνουν στο κεφαλάκι μου και ξαφνικά το μυαλό λέει κοροιδευτηκά ''ψιτ το τραγούδι του''.
   Αφού τελικά το ακούω όλο αρχίζω να σκέφτομαι το τότε, γίνομαι πάλι 15 και προσπαθώ να καταλάβω αν ακόμα με επηρεάζει έστω λίγο! Αν ρε παιδί μου σκέφτομαι το απωθημένο μου όπως το σκεφτόμουν πριν 5 χρόνια, πριν 4, 3, 2, 1! Ξαφνικά αντιλαμβάνομαι πως ίσως να μην είναι σωστό αυτό που κάνω, αλλά όλοι έχουμε απωθημένα άρααααα....
   Ύστερα το ξανασκέφτομαι, βάζω το τραγούδι σε ριπλάι και συνιδιτοποιώ πώς τόσο καιρό είχα πείσει εγώ τον εαυτό μου πως υπάρχει ένα απωθημένο! Κάτι το χολιγουντ, κάτι οι τόσες δακρύβρεχτες σειρές ήθελα να έχω κι εγώ στο πίσω μέρος του μυαλού μου έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, που θα τον σκεφτόμουν κάποια κρύα βράδυα φτίαχνοντας σενάρια!
   Είμαστε πολλές... μην το αρνήσαι το κάνεις κι εσύ το κάνω κι εγώ! Όλες έχουμε έναν φανταστικό έρωτα που θα θέλαμε να είχαμε ζήσει έστω για δυο μέρες, έστω για να δούμε και να λύσουμε επιτέλους αυτήν την αιώνια αποριά του ''Κι αν τότε όλα είχαν γίνει αλλιώς...''! Δεν ξέρω πως γεννήθηκε το δικό σας απωθημένο, αποδειχθήκατε αδέρφια; Έφυγε για τα ξένα; Ήταν πάντα αλλού; Ήταν ο κολλητός σου;
   'Οπως κι αν ήρθαν τα πράγματα ήρθαν έτσι γιατί έπρεπε, αυτό μην το ξεχνάς! Όποια εμπόδια κι αν στάθηκαν τότε, αν τα πράγματα γινόντουσαν πάλι από την αρχή θα ήταν κι αυτά παρών, άγρυπνοι φρουροί να σου κάνουν χαλάστρα πάλι και πάλι και πάλι!
   Άσε και το άλλο σκέψου το απωθημένο σαν μια σοκολάτα που δεν έφαγες τότε γιατί έκανες διάιτα... μετά από αυτήν φτιάχτηκαν τόσες άλλες... και με καινούριες γεύσεις ;-)

Υ.Γ.1: Μην μου πεις ''Ναι αλλά το δικό μου απωθημένο υπάρχει'' ΔΕΝ υπάρχει το χεις ξεπεράσει εκτός κι αν είναι χτεσινο... ή τελος πάντων φρέσκο οπότε ξαναδιάβαστο σε κανένα μήνα πάλι!
Υ.Γ.2 Αλέξη μην γκρινιάξεις όλα αυτά είναι ποιητική αδεία!
Υ.Γ3 Το τραγούδι της τρελής έμπνευσης!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου