Τρίτη, Οκτωβρίου 25, 2011

    Άλλο ένα βράδυ από 'κείνα που δεν σε πιάνει ύπνος! Που προσπαθείς απεγνωσμένα να ξορκίσεις ανύπαρκτους φόβους! Πφ πόσο κοινότυπη γίνομαι! Φοβάμαι κι όλα μου φταίνε! Θέλω τόσο πολύ να σε πάρω τηλέφωνο και να σου ψιυθρίσω χαζά πως φοβάμαι! Θα γελάσεις αλλά μετά θα αρχίσεις να μου λες αστεία! Αστεία αχ πόσο μου έχουν λείψει από σένα, να λέμε βλακείες και να γελάμε τοσο δυνατά! Θυμάσαι παλιά που γινόμασταν ρεζίλι στον δρόμο με τα γέλια μας;

   Σου έχει τύχει να μην ξέρεις τι θέλεις; Μακάρι να μην νιώθεις τώρα έτσι! Αλλά σε ξέρω καλά κι αυτό είναι που με τρομάζει περισσότερο! Τώρα που σε ξέρω έκανα συμφωνία με την ψυχή σου να διαβάζω την σκέψη σου! Το βλέπω απλά είσαι μπερδεμένος! Πόσο τρομακτικό είναι αυτό!!! Θα προτιμούσα χίλιες φορές να με έδιωχνες να μου φώναζες δυνατά Φυγε παρά αυτό! Να με κοιτάς με αυτά τα μάτια που ερωτεύτηκα τόσο και να μου λες πως απλα είσαι κουρασμένος!

   Κουρασμένος από μενα!!! 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου