Ο πρώτος μας χορός

Θα ζήσω ελεύθερο πουλί....

Η κάθε εποχή έρχεται αντιμέτωπη με κάτι καινούριο και πρωτοποριακό! Η δική μας, αφού λίγο πολύ τα ανακάλυψε όλα, ήρθε να μας ανακοινώσει πως πλέον η νέα τάση απαιτεί ελεύθερη σχέση! Κι αφού η πολιτισμική μας δίαιτα άλλαξε τον μεταβολισμό μας, ώστε να χωνεύουμε τα πάντα με εκπληκτική ευκολία, φωνάξαμε όλοι το πανηγυρικό «ΝΑΙ». 

    Εννοιολογικά, η ελεύθερη σχέση είναι κι αυτή ένα είδος σχέσης κατά την οποία ο άλλος σου δηλώνει πως ναι μεν είσαι σημαντικός/η γι’ αυτόν αλλά όχι και μοναδικός/η! Για την ακρίβεια βασίζεται στο σεξ και στην παρέα αλλά χωρίς δεσμεύσεις, υποχρεώσεις, όρια και αποκαλύψεις στον υπόλοιπο κόσμο, δεν υπάρχει δηλαδή αυτό το γλυκό αίσθημα πως ο άλλος είναι δικός/ια σου. Από τη μια θεωρητικά είναι κάτι απλό και εντελώς δημοκρατικό, μα από την άλλη από πότε η σχέση έγινε υποχρέωση; 
    Γύρω από αυτά τα ερωτήματα άρχισα να αμφιταλαντεύομαι, όταν ξαφνικά μια φίλη μου ανακοίνωσε πως είναι σε ελεύθερη σχέση και είναι καλά. Όταν δε, την κοίταξα έκπληκτη μου απάντησε πως είναι λάθος να κολλάμε ταμπέλες στις ανθρώπινες σχέσεις, όπως κι επίσης έτσι έχει χρόνο για τον εαυτό της, τις φίλες της, την δουλειά της και το κυριότερο αν της τύχει μια ευκαιρία με κάποιον που της αρέσει δεν θα μπει στον πειρασμό να τον απατήσει! Απλώς θα ενδώσει με τις ευλογίες του μάλιστα!  
    Αρχικά, το θεώρησα πολύ δελεαστικό, μιας και το γεγονός πως επιλέγεις μια ελεύθερη σχέση δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει λίγο συναίσθημα και σεβασμός, το αντίθετο μάλιστα αυτές είναι οι βάσεις κάθε σχέσεις, ακόμα κι αυτής! Απλά, οι άνθρωποι που καταφεύγουν εκεί, είτε δεν θέλουν καθόλου δεσμεύσεις και ονειρεύονται την ζωή του « ελεύθερου πουλιού», είτε είναι ήδη δεσμευμένοι κι απλά ψάχνουν για κάτι διαφορετικό! 
    Ακολούθως, για να αποσαφηνίσουμε πλήρως αυτό το μήλο της έριδος που πολύ θέλουν να το γευτούν θα σας περιγράψω με λίγα λόγια τι είναι! Μπαίνοντας σε μια τέτοια σχέση δεν χρειάζεται να δίνεις αναφορά σε κανέναν, κάνεις ότι σου αρέσει κι όπως σου αρέσει, βέβαια επικοινωνείτε με τον άλλον αλλά οι σχέσεις περιορίζονται καθαρά σε πιο προσωπικές στιγμές και σπάνια σε κάτι που θα κάνετε μαζί στον έξω κόσμο! Φυσικά μπορείτε ελεύθερα να βγαίνετε και με άλλους, ακόμα και να κάνετε σεξ! 
    Αρχίζοντας και βάζοντας τα πράγματα σε μια λογική σειρά, συνειδητοποιώ πως τελικά μπορεί όλο αυτό να αποδεχθεί ουτοπία! Πολύ απλά μπαίνοντας σε κάτι τέτοιο είναι σαν να κάνεις ελεύθερη πτώση… χωρίς αλεξίπτωτο- εκτός το ότι δεν ξέρεις που θα προσγειωθείς, δεν ξέρεις και πόσα κομμάτια του εαυτού σου θα καταφέρεις να αφήσεις σώα! Είναι λάθος να καταναλώνεσαι σε ανθρώπους που δεν μπορούν να σου προσφέρουν κάτι περισσότερο από το αίσθημα της μοναδικότητας. Πάντα πορευόμαστε με πυξίδα το ένστικτο και την καρδιά μας, δεν γίνεται να κλειδώσουμε όλα τα συναισθήματα μας και να καταπιούμε το κλειδί, ώστε να μην μπούμε ποτέ στο πειρασμό να ερωτευθούμε την ελεύθερη σχέση μας. 
    Όπως συμπεραίνεται όλο αυτό καταλήγει σ΄έναν φαύλο κύκλο που ύστερα όσο συνειδητοποιημένος κι αν είσαι αρχικά, δεν θα καταφέρεις να βγεις σώος μετά. Γιατί μην ξεχνάτε το αυτονόητο, ένα απλό πρωινό που ο άλλος/η θα σηκωθεί να φύγει, χωρίς καν μια εξήγηση, γιατί πολύ απλά αυτοί ήταν οι κανόνες! 
    Παρόλα αυτά, οι ελεύθερες σχέσεις γύρω μου είναι άφθονες, ίσως και πιο πολλές από τις κανονικές και με ωθεί στο συμπέρασμα πως ίσως πλέον δεν είναι της μόδας να αγαπάς, πως δεν έχουμε χρόνο να αφιερώσουμε σε κάποιον, να τον καταλάβουμε, να τον λατρέψουμε και να ενωθούμε μαζί του σωματικά αλλά και ψυχικά! Μου είναι αδιανόητο να πιστέψω πως όλοι εμείς φοβόμαστε να αγαπήσουμε, φοβόμαστε να χαλιναγωγήσουμε την τάση μας να ταυτιστούμε με την μάζα και αντί αυτού να προτιμάμε να παραδινόμαστε σε ξένα κρεβάτια, μυστικές εφήμερες σχέσεις και να κρατάμε κατάλογο ερωτικών παρτενέρ. Το θεωρώ αδιανόητο να θυσιάζουμε στο βωμό της ευκαιρίας, την πραγματική αγάπη όχι επειδή δεν αγαπάμε αλλά για το «θέλω να αποκτήσω περισσότερες εμπειρίες» όπως χαρακτηριστικά άκουσα να λέει ένα παλικάρι στην κοπέλα του ενώ την χώριζε! 
    Όπως είπα όμως η κοινωνία αλλάζει, τα δεδομένα αλλάζουν και κάθε μέρα εκσυγχρονίζουμε το κάθε κύτταρο παράδοσης που θυμάται την μονογαμία, που ίσως μας έχει μείνει! Προσαρμοζόμαστε στο κάθε τι καινούριο και χωνόμαστε στη v.i.p λίστα του μοντερνισμού! Αλλά ξεχνάμε το πιο απλό, πως η αγάπη θα είναι πάντα αδυσώπητος φρουρός της καρδιάς μας και θα την αφήνει ελεύθερη να αποφασίζει…. όσο βαθιά κι αν την έχουμε κρύψει εμείς!!!