Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 30, 2011

Μέσα από την κρυστάλλινη σφαίρα...

 

   Κάπου εκεί, μέσα στον χρόνο, όπου ακόμα ζούσαν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου, στο μαντείο των Δελφών καθόταν η Πυθία και έλεγε χρησμούς! Περίεργα αινίγματα για απαντήσεις έρχονταν να ακούσουν βασιλιάδες και φτωχοί από κάθε σημείο της γης! Αυτή μασώντας φύλλα Δάφνης μάντευε θανάτους, γέννες κι ολόκληρες σκευωρίες.
   Ύστερα οι εποχές πέρασαν, οι αιώνες κύλισαν γλυκά μέσα στον χρόνο και φτάσαμε στον μεσαίωνα. Τότε, οτιδήποτε διαφορετικό θεωρούνταν μαγεία! Κακιά, μαύρη μαγεία που τρόμαζε τον απλό κόσμο και με μια φωνή φώναζαν ''Στην πυρά'', μαύρα ρούχα, μακριά μαλλιά, παράξενα χαρίσματα, σαγηνευτική ομορφιά όλα αυτά ήταν κατάρα που οδηγούσαν στην φωτιά ανθρώπους άδικα, για να ξορκίσουν τους δαίμονες και το κακό! Στην πυρά!
   Και τελικά φτάσαμε στο 2011, εδώ που τίποτα δεν μας τρομάζει, τίποτα δεν είναι παράξενο, όλα έχουν λυθεί και εμείς γνώστες του κόσμου όλου καθόμαστε στο θρόνο μας! Φυσικά δεν καίμε ανθρώπους, ούτε μασάμε φύλλα δάφνης ( tres banal ), πλέον έχουμε τα ζώδια, τα Ταρό, τις κρυστάλλινες σφαίρες, τα φλυτζάνια του καφέ, χειρομαντείες κ.α. Πλέον πριν ανοίξουμε ένα περιοδικό πρώτα κοιτάμε τα ζώδια, ενώ όταν γνωρίζουμε κάποιον ψάχνουμε αν ταιριάζουμε αστρολογικά!
   Ένας κομπογιαννίτικος ορισμός αστρολογίας θέλει να επηρεαζόμαστε από την ''έλξη'' που υπάρχει ανάμεσα στην γη και τον κάθε πλανήτη! Εξού κι όλα αυτά με τον ανάδρομο Ερμή ( που του ρίχνουμε πάντα ότι στραβό κι κουτσό συμβαίνει ).
   Φυσικά και δεν κατηγορούμε τους αστρολόγους, αντιθέτως είναι πολύ έξυπνοι και οξυδερκείς άνθρωποι, παρόμοιοι με τους αρχαίους μάντεις που χρησιμοποιούσαν διφορούμενος χρησμούς! Για την ακρίβεια, τα λόγια τους κρύβουν αδιαφανή νοήματα, που μέσα τους κρύβονται πάρα πολλές εκδοχές!
   Ένας έξυπνος αστρολόγος, είναι και ψυχολόγος, ψυχολογεί τον άνθρωπο που έχει απέναντί του , αφουγκράζεται το πρόβλημά του κι ύστερα δεν του απαντάει ευθέως στο θέμα που τον απασχολεί, αλλά του λέει κάτι πιο ουδέτερο, ώστε να ''πέσει μέσα''.
   Αλλά βέβαια επειδή, συμπτωματικά έχουν έρθει τα πράγματα έτσι όπως τα πρόβλεψε κάποιος, αρχίζουμε και τα πιστεύουμε όλα ακόμα πιο έντονα! Πόσοι άνθρωποι στηρίζουν σχέσεις ολόκληρες σ' ένα ζώδιο ή ψάχνουν το καρμικό τους άλλο μισό; Αλλά δυστυχώς έτσι είναι, από ''μια κακή δύναμη του Σύμπαντος, που για άλλους είναι απλώς μια κακή ενέργεια, ή για μας τους χριστιανούς ακόμα κι ο Διάβολος, μπορεί να φέρει έτσι τα πράγματα, ώστε τελικά να μας κάνει να εμπιστευτούμε την πορεία της ζωής μας σε κάποια μαντικά λόγια!
   Έχετε αναλογισθεί ποτέ πόσες φορές ήταν που το ζώδιό σας δεν βγήκε και πόσες βγήκε; Ή έχετε προσπαθήσει να αποκωδικοποιήσει τα λόγια που σας λέει; Ή ακόμα καλύτερα να διαβάσετε ΟΛΑ τα ζώδια για να δείτε πως λέει το ίδιο πράγμα με άλλο λόγια!
   Ένα ρητό λέει << Όταν θες κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το καταφέρεις>>!!! Σκεφτείτε το εξής απλό, για παράδειγμα: σας βρίσκουν στα χαρτιά πως ο αγαπημένος σας, σας απατά κι θα χωρίσετε σύντομα! Μέσα σε μια βδομάδα θα τσακώνεστε συνέχεια, θα γκρινιάζετε χωρίς λόγο, χωρίς αποδείξεις, ώσπου θα κοπανήσει την πόρτα και θα φύγει, όχι εξαιτίας κάποιας άλλης ( όπως μάντεψε το μέντιουμ ή το ζώδιο σας) ΑΛΛΑ εξαιτίας της δικής σας παράνοιας!
   Την μοίρα μας την φτιάχνουμε είτε μόνοι μας, είτε με την επέμβαση άλλων ανθρώπων, συγκυριών ή και γεγονότων που καθορίζονται από την ίδια την ζωή, κατά άλλους τον θεό, κατά άλλους την τύχη ή τους πλανήτες!
   Εγώ προσωπικά πιστεύω πως την μοίρα μας την φτιάχνουμε εμείς, με δικές μας μικρές επιλογές και στιγμές! Γιατί άραγε να είμαστε τόσο δειλοί και να επιμένουμε να μάθουμε το πεπρωμένο; Εδώ καλά καλά, δεν μπορούμε να γεμίσουν με την τωρινή μας ζωή, γιατί μπλέκουμε και την μελλοντική;
   Τι προσπαθούμε να αποφύγουμε; Λάθη, αδιέξοδους, ευκαιρίες; Ότι κι αν είναι, ας έχουμε λίγη υπομονή! Άλλωστε αν τα ξέρουμε όλα τι ενδιαφέρον θα έχει η ζωή μας; Ευτυχία είναι η μικρές εκπλήξεις που μας επιφυλάσσει η ζωή! Γέμισε την κάθε μέρα, κάντε την εκρηκτική, έντονη, δυνατή κι αφήστε τις εκπλήξεις της ζωής να σας παρασέρνουν σε καινούρια μονοπάτια που θα τα κάνετε μαγικούς κόσμους!
   Κι όπως λέει κι ο Mikeius, την επόμενη φορά που θα σας ρωτήσει κάποιος τι ζώδιο είστε, αρχίστε να φωνάζετε σαν τρελός, χτυπήστε τον, ανεβείτε στο τραπέζι και κάντε ότι τρέλα σας έρθει, κι αν απορήσει (!) κάποιος πείτε απλά ''Α νόμιζα πως ήμασταν στον μεσαίωνα''



Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 22, 2011

  


 Πόσο πολύ μπορεί να σε πληγώσει η μοναξιά;
Άραγε μπορεί να σε καταντήσει έκπτωτο άγγελο στα σκαλοπάτια μια ξεχασμένης αγάπης να παρακαλάς για ένα αύριο που δεν θα έρθει ποτέ; 
   Και τι είναι χειρότερο;
Να μένεις από φόβο, μήπως τρυπώσει μέσα σου, να μένεις από λύπηση με ανθρώπους που δεν έχεις τίποτα πια να πεις, να σαπίζεις κάθε μέρα, να ξαπλώνεις και να παρακαλάς να σε πάρει γρήγορα ο ύπνος μήπως προλάβεις και σκεφτείς!
   Να σκεφτείς τι;
   Πως πλέον δεν πονάς! Δεν μπορείς άλλωστε κι αλλιώς! Είσαι κενός, άδειος από αισθήματα, αναμνήσεις, στιγμές! Όχι ψέμματα! Έχεις μια ανάμνηση από τότε, την κρατάς σαν προσευχή και την αφήνεις να σε νανουρίζει τα βράδια! Σαν ένα μικρό ανόητο αστείο που το λες όταν πια δεν υπάρχουν λόγια! Σπας τον πάγο μεταξύ της μοναξιάς και της νοσταλγίας που σε διεκδικεί!
   Κι αν είχε χρώμα;
   Θα ήταν... το χρώμα του ηλιοβασιλέματος, λίγο κόκκινο, λίγο μοβ, λίγο απ' όλα τα χρώματα του κόσμου, όπως άλλωστε είναι κι αυτή, γεμάτη συναισθήματα! Λίγη αγάπη, λίγος πόνος, λίγο ΕΣΥ!
   Και τώρα;
   Τώρα τι; Μπορείς να κοιμηθείς γλυκά, να ονειρευτείς, να γευτείς, να πας μακριά! Εσένα δεν σ' αγγίζει η μοναξιά! Είμαι εγώ εδώ! Δεν θα σ' αφήσω να καταναλωθείς, να σαπίζεις μέσα στο κρύο του κόσμου το βλέμμα! Θα ανοίγω και θα ανατείλω κάθε πρωί τον ήλιο να σε χαϊδεύει και να ξυπνάει απαλά! Θα σε παίρνω αγκαλιά όταν θα φοβάσαι κάτι που δεν θα ξέρεις τι, θα σου τραγουδάω, θα σου λέω ιστορίες και εσύ απλά θα γελάς!
   Γιατί;
   Γιατί μπορεί να μην με βλέπεις, να μην μ' ακούς, να μην με ξέρεις, να μην με μάθεις ποτέ... αλλά εγώ είμαι αυτός ο άγγελος που ζει στα σκαλοπάτια σου και όταν περνάς ψιθυρίζεις πως μυρίζει γιασεμί...

Τρίτη, Σεπτεμβρίου 20, 2011

Die little princess

   Η ιστορία μας έχει κάπως έτσι, μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια πανέμορφη, υπέροχη, μέσα σε όλα, αξιολάτρευτη, καλομαθημένη πριγκίπισσα! .... WTF??? Σε ποιον αιώνα βρισκόμαστε? Δεν υπάρχουν πριγκίπισσες??? :-0
   Λοιπόν, όλοι λίγο πολύ τι ξέρουμε... άλλοι γιατί πολύ απλά γελάμε μ' αυτές κι άλλοι πάλι γιατί επέλεξαν να είναι από αυτούς που τις υπηρετούν πιστά ( τους φτύνουμε και τους προσπερνάμε). Το σύνδρομο της πριγκίπισσας είναι ενοχλητικό και σπαστικό και πραγματικά θέλω να τις σκοτώσω! Χμ, έχω πολλούς λόγους και επιχειρήματα αλλά στο σημείο αυτό θέλω να τονίσω πως κι εγώ αγαπώ το ροζ ( εντελώς ενημερωτικά ), είναι ένα από τα λίγα προνόμια που μας έχουν αφήσει οι πριγκιποπούλες!
   Αυτό που με ενοχλεί περισσότερο είναι πως ενώ είναι απλές θνητές ( guess what ΟΠΩΣ όλοι μας ) τα περιμένουν όλα έτοιμα στο χέρι, φυσικά αν δεν το κάνεις μουτρώνουν κι αρχίζουν το σπαστικό μονόλογο που περικλείει λέξεις τύπου ''ΕΓΩ απογοητεύτηκα, ΕΓΩ δεν έχω μάθει έτσι, ΕΓΩ το περίμενα αλλιώς.... '' ΕΣΥ μην σου πω που να πας, πφφ παραφέρθηκα!
   Επίσης, όλα τους φαίνονται λίγα και μίζερα. Σνομπάρουν τα πάντα και φυσικά όλα τα μέρη με απλό κόσμο, μιας και ο κώλος τους εεε ο ποπούλης τους, δεν μπορεί να βολευτεί όπου κι όπου γιατί όπως πολύ σωστά μαντεύετε ΑΥΤΗ είναι diva κι όχι σαν τους άλλους!
   Οι πριγκίπισσες λατρεύουν να αλλάζουν τον κόσμο! Ω μα και βέβαια Μεγαλειοτάτη! Θα σου πουν ( με υφάκι και λύπηση στα μάτια) πως αυτά που φοράς δεν σου πάνε και θα σε ρωτήσουν με όλος αθώο βλέμμα ''Μα γιατί δεν παίρνεις άλλα;'' Μην το διανοηθείς να απαντήσεις ''ΕΠΕΙΔΗ μου αρέσω και δεν θέλω'', απορρίφτηκε να ξέρεις! Θα σου προτείνουν να πάτε στα μαγαζιά και να διαλέξετε ρούχα που τις αρέσουν, όπως κι επίσης θα σε παροτρύνει να χαλάσεις όλα σου τα λεφτά σε ψώνια! Τι κι αν δεν έχεις να φας!
   Φυσικά και δεν την ενδιαφέρει η ζωή σου, ακόμα κι αν είσαι η κολλητή της ( ναι ναι αυτή που ονομάσαμε πιο πάνω ως υπηρέτρια της... ούπς ). Θα σου λέει για ώρες τα χαζά εε τα τόσο σοβαρά προβλήματα της και θα αδιαφορεί ακόμα κι αν πεθαίνεις βαριανασαίνωντας δίπλα της... άλλωστε όσο ακούς όλα καλά, τα υπόλοιπα ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ!!!
   Είναι πάντα μια σκέτη υπερπαραγωγή, κάτι μεταξύ λατέρνα φτώχεια και φιλότιμο και Άρτας με τα Γιάννενα!!! Τι κι αν πάτε σε σουβλατζίδικο ή σε βασιλικό γάμο θα φοράει τα πάντα! Κι όχι αυτό δεν είναι περιποίηση είναι απλά αστείο!
   Θα λατρεύει τα ζώα, θα έχει ένα μικροσκοπικό, λιλιπουτένιο δείγμα πλάσματος και θα ΣΙΧΑΙΝΕΤΑΙ όλα τα υπόλοιπα! Θα της είναι πολύ βρώμικα ή όχι χνουδωτά ή άσχημα! Αλλά θα τα λατρεύει!
   Στο σημείο αυτό να προσθέσω πως δεν είμαι ένα κομπλεξικό άτομο που ζηλεύει κάποια diva υπερπαραγωγή! Άλλωστε κι εγώ αγαπάω την μαγεία και τα παραμύθια αλλά ξέρω πως στην πραγματικότητα είμαι η Γιάννα κι είμαι καλά! Το αγόρι μου δεν έχει άσπρο άλογο, ούτε πρέπει να κάνει διαρκώς το καραγκιοζάκι για να χαίρομαι στο θρόνο μου! Ξέρω πως όποιος απαιτεί πρέπει και να δίνει ( λέξη άγνωστη στο πριγκιπικό βασίλειο)!
   Είναι χαζό, ανόητο και δείγμα χαμηλής νοημοσύνης μια γαϊδούρα να μπεμπεκίζει και να διατάζει τους άλλους να της φέρονται σαν να είναι κάποια ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα! Οι θεωρίες  πως και καλά αν εμείς βλέπουμε τον εαυτό μας έτσι θα μας δουν και οι άλλοι είναι βλακεία! Αν δεν με πιστεύεις κλείσε τα μάτια και πες '' είμαι ο Μ. Αλέξανδρος, είμαι ο Μ. Αλέξανδρος...'' πολλές φορές και πίστεψέ το! Θα βρεθείς στο Δαφνί!
   Κλείνοντας, αυτό που με εξοργίζει περισσότερο είναι πως οι πριγκίπισσες δεν ξέρουν να μιλήσουν, να συντάξουν μια πρόταση ( οι ξεπατικωμένες λέξεις από βιβλία δεν θεωρείται έμαθα να μιλάω), να σκεφτούν λογικά και το μόνο που έχουν στο κεφάλι τους είναι σακούλες από ψώνια! Πιστεύουν πως ο Paulo Coelho είναι μετανάστης που δουλεύει σε βενζινάδικο!!! Δεν έχουν ενδιαφέροντα, δεν έχουν γνώσεις και ω μάντεψε είναι ΧΑΖΟΓΚΟΜΕΝΕΣ!!!!
   Σίγουρα κάποια θα μου πει, πως τότε γιατί ασχολούμαι, θα συμπληρώσει πως δεν έχω ζωή και τα σχετικά που έχουν μάθει ως ποιηματάκι! Θα της απαντήσω απλά πως είναι η δουλειά μου Ω και λατρεύω την ελευθερία λόγου που κρατάω λάβαρο στα χέρια μου...
        Άντε πνίξου στην χρυσόσκονη σου τώρα...!!!



Το Τελευταίο γράμμα......

Το Τελευταίο γράμμα του Gabriel Garcia Marquez...



“Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι’ αυτό που αξίζουν, αλλά γι’ αυτό που σημαίνουν. Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμούνταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!
Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ’ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρυα μου τα τριαντάφυλλα, για να νιώσω τον πόνο από τ’ αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους… Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή…

Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μια μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους… Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.
Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ’ αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ’αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ’ έβλεπα να βγαίνεις απ’ την πόρτα, θα σ’ αγκάλιαζα και θα σου ‘δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ’ έβλεπα, θα έλεγα “σ’ αγαπώ” και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μας δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα ‘θελα να σου πω πόσο σ’ αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι’ αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν’το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις “συγγνώμη”, “συγχώρεσέ με”, “σε παρακαλώ”, “ευχαριστώ” κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ’ τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις. Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα.”


Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2011

Ο κόσμος μου...

   Μικρή είχα μάθει να ονειρεύομαι. Είχα το δικό μου κήπο και τον ολόδικό μου ήλιο. Είχα την χαρά και την ελπίδα... Φίλοι αχώριστοι μέχρι τον θάνατο. Και τι εστί αυτή η λέξη, μήτε γνώρισα ποτέ μου! Ζούσα στο δικό μου κόσμο, χωρίς να αφήνω κανέναν να τον αγγίξει και να παραβιάσει τα σύνορα της δικής μου ευτυχίας. Ένας κόσμος ειρηνικός δίχως πολέμους. Τόσο λιτός και κατανοητός απ' όλους τους άλλους. Να μην βγω ποτέ μου θα 'θελα. Ο κόσμος της αιωνιότητας και της αγνότητας μόνο δικός μου!
   Μόνο για λίγο βγήκα και γνώρισα το φεγγάρι μες στα μάτια σου. Μόνο μια νύχτα γνώρισα και αμάρτησα για την αγάπη σου, βαφτίζοντας σε ζωή μου και αναπόσπαστο κομμάτι μου και ύστερα κοιτώντας το άπειρο και θολό της δικής μου ψυχής, αναπόλησα τον δικό μου παράδεισο και με μάτια βουρκωμένα αποφάσισα! Σ' άφησα αγάπη μου μιας και η ευτυχία σου μετρούσε στιγμές σε άλλη αγκαλιά! Και με το δικό σου το φιλί σε αποχαιρέτησα και γύρισα!
   Είμαι πάλι στον δικό μου κόσμο των αναμάρτητων και ζητάω συγνώμη για την αγάπη μου και είμαι πάλι σπίτι μου, στο δικό μου κόσμο! Με τον δικό μου κήπο και τον δικό μου ήλιο. Μακριά από τους άλλους, αφήνοντας τους να λένε πως δεν ζω στον παράδεισο αλλά στον κόσμο της ΤΡΕΛΑΣ!!!



Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 14, 2011

Με κλεψύδρα τον έρωτα...


Κάποτε ο έρωτας αποτελούσε το μόνο κομμάτι που δεν χρειαζόταν και πολύ σκέψη, μιας κι ο μπαμπάς θα έβρισκε τον κάλο τον γαμπρό που θα ερχόταν στην πόρτα σου να σε ζητήσει! Ευτυχώς αυτή η εποχή έφυγε ανεπιστρεπτί και παραχώρησε περίτεχνα την σειρά της στα μπλουζ! Ω ναι, εκείνα τα γλυκά slow κομμάτια που έκανα τα κοριτσάκια να ξεροσταλιάζουν στα πάρτι για ένα χορό, μετά ο χορός να οδηγούσε ως.... το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς κι αυτό ήταν, όλα θα έπαιρναν τον δρόμο τους!



   Μα τα χρόνια της υπομονητικής πριγκίπισσας, που τα περίμενε όλα στα χέρι (ναι ακόμα και τον άντρα της) καταργήθηκαν κι οι γυναίκες αποφάσισαν δυναμικά να πάρουν τον κόσμο, την μοίρα ακόμα και τους άντρες στα χέρια τους! Ίσως να κουράστηκαν από το κοινότυπο φλερτ, τη δειλή προσέγγιση, το τηλέφωνο που δεν χτύπησε ποτέ και τις ματιές όλο υπόσχεση που τελικά δεν οδήγησαν πουθενά και είπαν ομόφωνα <<ΙΣΌΤΗΤΑ και στον έρωτα>>!
   Φυσικά κι όλα αυτά ακούγονται ιδανικά, δημοκρατικά και παντελώς απλά, μα ο κόσμος και οι σχέσεις σαν να σκοτείνιασαν! Οι γυναίκες όταν είχαν αυτό το τόσο πανούργο σχέδιο κατά νου, φαντάζονταν να ζήσουν επιτέλους ένα κινηματογραφικό love story, ένα sex and the city, έστω ένα παραμύθι της world Disney! Αντίθετα απ' όλα αυτά, βρέθηκαν σ΄ένα φαύλο κύκλο, χωρίς τιάρες, στρας αλλά με ένα σακίδιο αντοχής να πορεύονται μόνες!



   Κι όλα αυτά γιατί; Μα πολύ απλά γιατί κανείς δεν ρώτησε τους αγαπημένους φίλους άντρες αν θέλουν να αλλάξουν ρόλους, πριν τους αρπάξουν με το ζόρι τα όπλα του κυνηγού! Τι είναι οι άντρες χωρίς αυτά; Αυτό ήξεραν να κάνουν από μικρά ( τότε που μας τραβούσαν τις κοτσίδες γα να τους προσέξουμε), αυτό τους μάθαιναν οι πατεράδες τους, να κυνηγάνε τις γυναίκες με κάθε τρόπο και κόστος, για να νιώσουν δυνατοί , κατακτητές του σώματος και την ψυχής μας! Δεν θέλουν έτοιμο φαγητό στο πιάτο τους, δεν θέλουν να ξέρουν πως είσαι διαθέσιμη 24 ώρες το 24ωρο, θέλουν την μαγεία τους, το τουπέ σου, θέλουν να στήσουν καρτέρι, να στοχεύσουν προσεκτικά, να σε διεκδικήσουν και όχι να σε βρουν έτοιμη στο κατώφλι του σπιτιού τους! Γιατί πολύ απλά οι άντρες φτύνουν το εύκολα και βαρετό αποτέλεσμα!!!



   Κι έτσι καταλήγουμε στο γλυκόπικρο κόσμο των singles, που οι άντρες νομίζουν πως οι γυναίκες πια τα μπορούν όλα μόνες τους και τους είναι άχρηστοι, ενώ από την άλλη οι γυναίκες αναρωτιούνται που πήγαν οι άντρες και μόλις εντοπίζουν έναν πέφτουν με τα μούτρα! Καμία επικοινωνία, καμία επαφή, δυο εντελώς διαφορετικά πλάσματα που έτυχε να βρεθούν στο ίδιο πλανήτη!
   Μα πάντα θα αρκεί μια μικρή κίνηση, ένα αληθινό γλυκό βλέμμα, μια μικρή αλλαγή νοοτροπίας που θα μας οδηγήσει στην υπέρβαση του εαυτού μας και στην ολοκλήρωσή του! Θα επιστρέψουμε στην κατάσταση της πρωταρχικής μας μορφής κι ο αέρας θα γεμίσει ξαφνικά με μια γλυκιά νότα ρομαντισμού... και τότε ίσως υπό την υπόκρουση κάποιου μπλουζ να ζήσουμε το δικό μας happy end!!!



Τρίτη, Σεπτεμβρίου 13, 2011

Δεν είμαι τρελός... είμαι καψούρης!!!



 Όλοι σίγουρα κάποτε είχατε ερωτευτεί, μερικοί μπορεί να είστε και τώρα, όπως κι αν έχει όλοι γνωρίζουμε πόσο τρελός και παράφορος μπορεί να γίνει ο έρωτας! Στις μέρες μας που όλα αλλάζουν ραγδαίος, που όλα αμφιταλαντεύονται κι εμείς νιώθουμε απλά να περπατάμε σε τεντωμένο σχοινί η αγάπη είναι το μόνο τζάμπα που μας έχει μείνει! Το μόνο πράγμα στον κόσμο που δεν θα φορολογηθεί και θα στέκει αγέρωχο να κοροϊδεύει, σχεδόν να χλευάζει, όσους δεν μπορούν να την νιώσουν στο έπακρο και να γίνουν ευτυχισμένοι!
   Γιατί τι νομίζετε; Δεν θέλουμε πλούτη, δεν χρειαζόμαστε τον κόσμο όλο για να νιώσουμε αυτή την γλυκιά αίσθηση πληρότητας αλλά έναν δικό μας άνθρωπο! Αυτός ήταν άλλωστε κι ο λόγος που έβγαλα φωτογραφία αυτόν τον καψούρη που δεν δίστασε να γράψει στο αυτοκίνητο του πόσο ερωτευμένος είναι! Μην ξεχνάτε να ερωτεύεστε, μην ξεχνάτε να αγαπάτε... μην ξεχνάτε να ζείτε!!!

Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 12, 2011

Γράμμα από τα παλιά... Σ' ευχαριστώ που τώρα είσαι εδώ!

 
 Τόσο καιρό προσπαθώ να σε αγγίξω! Προσπαθώ να πω όλα αυτά που νιώθω! Είχα βρει την δικαιολογία και το έλεγα σε όλους ''Όταν είμαι ευτυχισμένη δεν μπορώ να γράψω''. Μα η αλήθεια είναι πως απλά μέσα μου πέθανα! Και σε σένα δεν θα μπορέσω ποτέ να πω ψέμματα! Αν έγραφα την αλήθεια, θα είχα χειροπιαστή απόδειξη μπροστά μου, πως τίποτα δεν πάει καλά! Και ξαφνικά όλα τελειώνουν... κλείνω την αυλαία μόνη μου, απαγορεύω σε όλους να λένε το όνομά σου και ξεγράφω ότι σε θυμίζει! Μόνο τις νύχτες το ψιθυρίζω σαν προσευχή μέχρι να κοιμηθώ. Όλα αυτά μου παίρνουν ένα λεπτό να τα κάνω, μετά τα ξανακοιτάω και ξαφνικά σαν τίποτα ξεχνάω τα πάντα. Μα συνεχίζω να μην σου γράφω! Στο προσκήνιο όμως, σαν μετά από καιρό, σαν από χρόνια, μπαίνεις εσύ ομορφιά μου και λάμπεις τόσο πολύ  αστέρι μου που η καρδιά μου χτυπάει τόσο δυνατά και τόσο σιγανά ταυτόχρονα! Δεν υπάρχει γύρω μας κόσμος, όλα αυτά που φοβόμουν φεύγουν, σε κοιτώ και λιώνω, παρακαλάω για ένα σου φιλί. Όλα γίνονται όμορφα και σαν ταινία σταματάνε όλα και υπάρχεις μόνο εσύ και εγώ! Δεν ξέρω γιατί νιώθω λες και δεν έχω ξαναερωτευτεί ποτέ, καλά καλά δεν σε ξέρω. Δεν ξέρω γιατί νιώθω σαν να μην υπάρχει τίποτα πιο πριν, μα και τίποτα στο μέλλον. Μόνο το τώρα! Μα θέλω να κάνω τόσα όνειρα μαζί σου, γιατί όταν κάνεις όνειρα κλειδώνεις τον άλλον σ΄αυτά και δεν μπορεί να φύγει! Μην φύγεις ποτέ! Σε παρακαλώ, δεν θέλω να σε χάσω! Σε παρακαλώ μείνε εδώ!


Επιστροφή στα θρανία...


 Ήμουν από τα παιδιά που το αγαπούσαν πολύ το σχολείο! Πέρναγα καλά, από το πρωί που ξύπναγα και έτρωγα το τεράστιο υπερπαραγωγή πρωινό που μου ετοίμαζε η γιαγιά μου, ως τις τελευταίες βαρετές ώρες που παρακαλούσα να κάνω κενό.. ή έστω να με βγάλουν έξω!
   Από την πρώτη δημοτικού, ως και την τρίτη λυκείου πάντα το ίδιο άγχος της πρώτης μέρας! Ακόμα και σήμερα αναρωτιέμαι τι ήταν αυτό που με άγχωνε τόσο πολύ :-/, μάλλον θα έσκαγα να μάθω όοοολα τα κουτσομπολιά του καλοκαιριού που πέρασε!
  Ήταν και το άλλο, πάντα τα καλοκαίρια το σκαγα σε κατασκηνώσεις, στον πολυαγαπημένο Φαρμακά και όλα τα παιδιά του σχολειού δεν τα έβλεπα 3 μήνες κι ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ!
Είναι και τα σχολικά ψώνια, καινούρια τετράδια, πολύχρωμα στυλό, τσάντα παιδική, αχ και η φωνή κάποιον στριμμένων που ακόμα είναι σαν να την ακούω '' Μπιλάν παιδί μου, για το νηπιαγωγείο από κει''.





   Από κει θα πάω και εγώ κύριε τάδε, για βόλτα πέρασα! Γι' αυτό εγώ παρέμεινα να λατρεύω το σχολείο, γιατί απλά δεν μεγάλωσα ποτέ! Ποιος ο λόγος, γιατί ξαφνικά να γίνουν όλα μαύρα, μπλε, άσπρα γιατί ξαφνικά να αφήσουμε την τρέλα της καφρίλες γιατί και καλά μεγαλώσαμε;;
   Δεν θα μεγαλώσουμε ποτέ, ζούμε μερικά χρονάκια μπροστά στην αιωνιότητα του σύμπαντος, μην σοβαρεύεστε βρε, μην το παίζετε δήθεν πριγκιπισσούλες ( πφφ μάλλον πάλι το πάω αλλού αλλά κάποια στιγμή πρέπει να το αναλύσω κι αυτό το θεματάκι)! Όλα είναι περαστικά, όλα είναι θέμα χαρακτήρα. Το σχολείο είναι τέλειο με το διάβασμά του, με την βροχή στα τζάμια ενώ κάνεις μάθημα, με τα καινούρια πράγματα που μαθαίνεις από τον διανοούμενο δάσκαλο,  τα φρουτάκια που παίζεις με τα παιδιά και με την τυρόπιτα που τρως το πρωί ( να ακόμα κι αν την συχαίνεσαι καλή ώρα)! Τα άκυρα άτομα που βλέπεις, τα ψώνια που έρχονται σχολείο ( μετά τα μπουζούκια κατευθείαν, δεν δικαιολογείται αλλιώς) και φυσικά με το διάλειμμα που τρέχεις να αναπνεύσεις λίγο αέρα ρε παιδί μου!


  Καλή σχολική χρονιά παιδάκια μου όμορφα, ζήστε τα χρόνια της ανεμελιάς και της τρέλας και να ξέρετε πως ειλικρινά σας ζηλεύω!!!

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 11, 2011

Μένεις από αγάπη... ή από συνήθεια ???


 Στην ζωή, έρχεται πάντα μια στιγμή, σχεδόν εισβάλλει με κεκτημένη ταχύτητα, κι όλα αυτά που είχες ορκιστεί κάποτε πως δεν θα αφήσεις να σου συμβούν, ξαφνικά βρίσκεσαι να τα λούζεσαι! Ένα από αυτά, είναι πως ποτέ δεν θα συμβιβαζόσουν με μια ουδέτερη σχέση! Κι όμως, εδώ και καιρό είσαι στο χαμηλότερο σκαλί των προσδοκιών σου και βρίσκεσαι σε μια σχέση μόνο και μόνο γιατί φοβάσαι να βγεις έξω, μόνος/η σ'έναν κόσμο κατακτημένο από ζευγάρια!
   Μπορεί αυτή η σχέση να δημιουργήθηκε σ'ένα ριμπάουντ απελπισίας, ήσουν πολύ καιρό single κι είχες κουραστεί να κρατάς το φανάρι όταν όλοι οι φίλοι σου ήταν ζευγάρια! Ίσως να είχες χωρίσει από έναν μεγάλο δυνατό έρωτα κι αυτός ο άνθρωπος φαινόταν σαν σανίδα σωτηρίας μέσα σ΄ έναν ωκεανό! Ίσως πάλι απλά ενθουσιάστηκες πολύ γρήγορα, πέρναγες καλά και βιάστηκες να βγάλεις συμπεράσματα.Άλλωστε πολύ θέλει να πιστέψεις πώς βρήκες το διαμάντι μέσα σ'ένα βουνό κάρβουνα;
   Όποιοι κι αν ήταν οι λόγοι που έμεινες στην σχέση, ξαφνικά έρχεσαι αντιμέτωπος/η με μια ολοφάνερη αλήθεια, σαν όλο αυτό τον καιρό να υπήρχε ένας παραμορφωτικός φακός στα μάτια σου και να μην σ'άφηνε να δεις... πως δεν είναι αυτό που έψαχνες!
Συνειδητοποιείς πως δεν καταλαβαίνει τα αστεία σου, ούτε εσύ φυσικά τα δικά του/της, δεν υπάρχει η παραμικρή σπίθα, ούτε νιώθεις πεταλούδες όταν την/τον βλέπεις, άσε που οι προσωπικές σας στιγμές είναι κάτω του μετρίου! Έτσι αρχίζεις να το βλέπεις πλέον καθαρά πως απλά έχεις παρά τεντώσει τις πραγματικές σου επιθυμίες κι έχεις πείσει τον εαυτό σου πως αξίζεις κάτι μέτριο, αλλά δεν είναι έτσι!
   Αρχίζεις να τα σκέφτεσαι όλα αυτά και στην αρχή από άμυνα τα αρνήσαι!Άσε που η συνήθεια είναι δυνατό αίσθημα!Πού να ξεβολευτείς κιόλας!Ύστερα το ξανά σκέφτεσαι και νιώθεις πως έχεις πολύ καιρό να γελάσεις με την ψυχή σου, πως πλέον βαριέσαι τα πάντα, την δουλεία σου την κάνεις μηχανικά κι όλα επειδή νιώθεις άδειος/α! Επειδή δεν νιώθεις ολοκλήρωση από την σχέση σου, του ανθρώπου σου.
   Απλά έχεις ξεχάσει πως όταν πραγματικά είσαι ερωτευμένος/η το σεξ με τον άνθρωπο που αγαπάς είναι υπέροχο, τα αστεία του σου φτιάχνουν την πιο χάλια ημέρα, τα όνειρα που σε κάνουν να θέλεις να ζήσεις!Ο αληθινός έρωτας σε εξυψώνει, σε κάνει άλλον άνθρωπο σε βγάζει από την μιζέρια και την ρουτίνα και κάνει την κάθε μέρα μοναδική.
   Παρόλα αυτά, συνεχίζεις να μένεις εκεί, στάσιμος/η να επιδιώκεις να φτάσεις στο happy end, μόνο και μόνο γιατί δεν θέλεις να παραδεχτείς ότι απέτυχες στην σχέση.Μένεις γιατί φοβάσαι να μείνεις πάλι single, μήπως και τρυπώσει μέσα σου η μοναξιά.Για χάρη της συντροφικότητας θυσιάζεις τα πιστεύω σου και κάνεις εκπτώσεις στα συναισθήματά σου, τους στόχους σου, τα όνειρά σου!Ξεχνάς τα θέλω σου, τις προσδοκίες σου, ξεχνάς όλα αυτά που είχες υποσχεθεί στον εαυτό σου!
   Φυσικά και να βρεις πάλι την αυτοπεποίθησή σου και να πιστέψεις στον εαυτό σου δεν είναι τόσο εύκολο!Όπως και το να χωρίσεις λέγοντας στον άλλον <<Κατάλαβα ένα χρόνο πως δεν σ'αγάπησα, απλά φοβόμουν την μοναξιά, συγνώμη!>>, ούτε αυτό είναι εύκολο.Αλλά πρέπει επιτέλους να ωριμάσεις και να δεις τι προτιμάς να είσαι κάποιος άλλος/η που συμβιβάζεται και δεν είναι ευτυχισμένος/η ή να είναι μόνος/η αλλά να περνάει καλά;
   Αυτό που χρειάζεσαι είναι μια αφορμή, μια οποιαδήποτε ασήμαντη αφορμή που απλά θα σε αφυπνίσει και θα σε κάνει να δεις την ζωή λίγο αλλιώς!Να υποσχεθείς στον εαυτό σου πως θα τον αφήσεις να ερωτευτεί με καρδιά κι όχι με την λογική!Θα βάλεις ως όρο στον εαυτό σου πως την επόμενη φορά που θα κάνεις μια σχέση δεν θα θυσιάσεις τις προϋποθέσεις που έχεις θέσει στον εαυτό σου και φυσικά θα είναι με κάποιον/α που θα την/τον βλέπεις κι απλά θα λιώνεις!
   Δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι να είσαι single, ούτε είναι ανάγκη με σπασμωδικές κινήσεις να αναζητάς τον αντικαταστάτη της πρώην σχέσης σου!Πάντα χρειαζόμαστε λίγο χρόνο μόνοι μας, για μας, έτσι ώστε όταν αποφασίσουμε να αφεθούμε σε μια σχέση να γίνει σωστά, επειδή απλά δεν θα μπορούμε να αντισταθούμε από το πάθος...και τίποτα λιγότερο...!!!

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 10, 2011

Ποιος θέλει έναν πραγματικά πιστό φίλο;;;

  Όλοι μας γνωρίζουμε πως υπάρχουν μικρά πλασματάκια σ' αυτόν τον κόσμο που μας χρειάζονται! Όσο κι αν κάνουμε πως δεν βλέπουμε το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει! Μπορεί να μην το έχετε σκεφτεί ποτέ αλλά αν πραγματικά βοηθούσατε λίγο το πρόβλημα θα μειωνόταν κατά πολύ! Ένα κατοικίδιο μπορεί να προσφέρει πολλά περισσότερα από όσα νομίζετε! Σας κάνει να νιώθετε πιο ευτυχισμένοι κι όταν όλα σας πνίγουν τα γλυκά του ματάκια σας ηρεμούν! Είναι μαγικός ο τρόπος που χαρίζουν τόσο απλόχερα την αγάπη τους στον ιδιοκτήτη τους! Αν σας έπεισα έστω λίγο κοιτάξτε αυτές τις μουρίτσες και υιοθετήστε μια! Μην σας νοιάζει που είναι ημίαιμα, είναι πιο έξυπνα! Μην προτιμάτε ένα σκυλάκι ή γατάκι από pet shop όσο καθαρό και όμορφο σας φαίνεται δεν φαντάζεστε καν σε τι κατάσταση και περιβάλλον γεννιούνται! Κλειστά μικρά κλουβιά, σκυλίτσες που γεννάνε επανωτά και τρομακτικές εικόνες κακοποίησης! Λοιπόν:
 Αυτός είναι ο Ρόκυ, ημίαιμο γκεκάκι 3,5 μηνών

 Αυτή είναι η Ρόξυ, σκυλίτσα με προσωπικότητα και ταπεραμέντο, 5 μηνών



Αυτά είναι 3 μικρά ημιαιμα σπανιέλ που θα γίνουν μικρού μεγέθους 10-12 κιλά


Όλα είναι απλά για φάγωμα, πανέμορφα ζουζούνια που περιμένουν να βρουν σπιτάκι και κάποιον να τα αγαπάει! Όποιος ενδιαφέρεται ας μου στείλει ένα email στο ivannaki@hotmail.com       Ας γίνουμε λίγο καλύτεροι άνθρωποι <3

Έρωτας μέσα στον χρόνο...


 Κοιτάτε το άλλο σας μισό και αναπολείτε το γλυκό εκείνο ''τότε που τρελά με αγαπούσες'', όπως έλεγε κι η Στανίση! Αναρωτιέστε που να πήγε όλο αυτό το πάθος που παλιά ξεχείλιζε από παντού, τα ατελείωτα φιλιά και τα ξημερώματα που σας έβρισκαν να κουβεντιάζετε και να γελάτε αγκαλιά. Φυσικά κι είστε ακόμα μαζί μετά από τόσο καιρό και δυσκολίες που έχετε περάσει μαζί κι αυτό σημαίνει πολλά... αλλά σαν κάτι να λείπει πλέον!
   Τον κοιτάτε, εκεί ξαπλωμένο στο καναπέ σαν να μην τρέχει τίποτα και θέλετε απλά να ουρλίαξετε ''Κάνε κάτι επιτέλους'', αλλά δεν κάνετε τίποτα, σας γεμίζουν τύψεις και σωριάζεστε στην πολυθρόνα δίπλα του, να δείτε ξανά την ίδια ταινία, αυτή που κάποτε ήταν η αγαπημένη σας! Μην νιώθετε άσχημα, όταν είστε πολύ καιρό με κάποιον έρχεται πάντα μια στιγμή, ύπουλα, και σας γεμίζει με αμφιβολίες, νιώθετε πως έχετε πέσει σε ρουτίνα και ο δρόμος είναι μονόδρομος κατά κάτω! Όλα σας φαίνονται ίδια κι όλα σας ενοχλούν, σας λείπει η εποχή του φλερτ, της ανεμελιάς και της περιπέτειας. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως δεν αγαπάτε τον σύντροφο σας απλά όλα χρειάζονται προσπάθεια για να διατηρηθούν... ακόμα κι ο έρωτας!

ΔΙΑΚΟΠΕΣ-ΤΑΞΙΔΙΑ
   Σηκωθείτε από την πολυθρόνα κι οργανώστε ένα μικρό ταξίδι, ακόμα και σε μια κοντινή σας πόλη, αν τα οικονομικά σας δεν το επιτρέπουν σκεφτείτε επιλογές όπως το κάμπινγκ ή κάποιο εξοχικό κάποιου φίλου! Η αλλαγή περιβάλλοντος, η χαλάρωση που θα νιώσετε σ' ένα καινούριο μέρος μακριά από υποχρεώσεις και το γεγονός πως είστε οι δυο σας θα σας δέσει περισσότερο και θα σας θυμίσει παλιές καλές εποχές! Απολαύστε τα χάδια του, φάτε πρωινό στο κρεβάτι, κάντε βόλτες κι ονειρευτείτε μαζί!

ΚΑΛΟΙ ΤΡΟΠΟΙ
   Όχι δεν αστειεύομαι, γνωρίζω καλά πως πλέον νιώθετε απόλυτα άνετα με τον σύντροφό σας και δεν καταπιέζεστε σε καλούπια δήθεν συμπεριφοράς, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως η ευγένεια και ο σεβασμός πρέπει να πάει περίπατο! Θυμηθείτε πως του μιλάγατε παλιά, πώς τον προσέχατε  και θα δείτε αμέσως αλλαγή κι από μέρους του!

ΡΑΝΤΕΒΟΥ
   Τα ζευγάρια που είναι πολύ καιρό μαζί, υιοθετούν την κακιά συνήθεια να σταματάνε να βγαίνουν μαζί, οι δύο τους. Μέγα λάθος! Βρείτε χρόνο, περιποιηθείτε τον εαυτό σας και βγείτε μαζί του. Ανακαλύψτε καινούρια εστιατόρια μαζί, καφετέριες ή και ακόμα πιο απλά μέρη όπως σινεμά ή και μπόουλινγκ.

Ο ΕΑΥΤΟ ΣΑΣ
   Τις περισσότερες φορές, φταίμε εμείς οι ίδιοι που χαλάει η σχέση μας! Ρουτινιάζουμε, παραμελούμε τον εαυτό μας και πιστεύουμε πως ''έχουμε δέσει'' το γάιδαρό μας μένοντας όλη μέρα με τις πιτζάμες στο σπίτι και με παντόφλες. Αν σταματήσουμε εμείς να βλέπουμε τον εαυτό μας ωραίο, δεν θα αργήσει κι αυτός να μας βλέπει έτσι. Θυμηθείτε τις ατελείωτες ώρες που περνάγατε για να ετοιμαστείτε για τα πρώτα σας ραντεβού και την αγωνία που είχατε τότε και θα δείτε πως θα προσέξει πολύ θετικά την αλλαγή που έγινε γι' αυτόν!

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΧΡΟΝΟΣ
   Πρέπει να κάνετε πράγματα μαζί και να έχετε χόμπι που θα σας χαλαρώνουν και θα σας δημιουργούν θέματα συζητήσεις και κάτι ακόμα κοινό ΑΛΛΑ αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να κάντε τα πάντα μαζί! Μπορεί στην αρχή να φαντάζει ιδανικό αλλά στην πορεία θα καταλήξει κουραστικό και βαρετό! Χρειάζεστε και χρόνο για σας, κάντε κάτι που πραγματικά σας αρέσει και σας γεμίζει, θα σας τονώσει την αυτοπεποίθηση και θα σας κάνει να νιώθετε λίγο πιο ανεξάρτητη!

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ-ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ
   Παλιά σίγουρα θα μιλάγατε με τις ώρες ακόμα και για τα πιο απλά πράγματα, πλέον όμως νιώθετε σαν να τα είπατε όλα! Δεν είναι έτσι αρχίστε πάλι να συζητάτε για πράγματα που σας απασχολούν, για την δουλεία σας, για τους κοινούς στόχους και ξεκινήστε πάλι να πειράζετε ο ένας τον άλλον με διάφορα αστειάκια όπως κάνατε τότε.
  Έτσι θα έρθει σιγά σιγά κι ο ρομαντισμός, τότε που σας έφερνε τριαντάφυλλα, σας έγραφε καρτούλες και σας έκανε εκπλήξεις! Μην είστε αχάριστη κάντε κ εσείς ένα βήμα και σχεδιάστε κάτι ρομαντικό για σας αιφνιδιάζοντας τον ευχάριστα, ένα δείπνο με κεριά, έναν περίπατο στην θάλασσα οτιδήποτε σκεφτείτε και πιστεύετε πως θα του αρέσει!

ΖΗΛΙΑ-ΧΑΔΙΑ
   Όλες θα θυμάστε την αρχαία παροιμία ''Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις'', εντάξει δεν είπαμε να φτάσετε σ' αυτό το σημείο αλλά λίγη ένταση και λίγη ζήλια πάντα χρειάζεται! Ντυθείτε sexy, φλερτάρετε αθώα με κάποιον ή παίξτε το λίγο μυστήρια (χωρίς υπερβολές), θα τον αφυπνίστε αμέσως και θα σας δει ξαφνικά ως ολοκαίνουρια και όχι ως το δεδομένο κοριτσάκι που βλέπει καθημερινά!
   Αγγίξτε τον σύντροφό σας με κάθε ευκαιρία, περπατήστε χέρι-χέρι, δώστε του ένα ξαφνικό φιλί, αγκαλιάστε τον ή στείλτε του ένα γλυκό μήνυμα ενώ δεν είστε μαζί. Θα τον κάνετε να καταλάβει πως είστε ακόμα ερωτευμένη μαζί του κι αυτό θα τον κάνει ευτυχισμένο! Και το σημαντικότερο μην ξεχνάτε να λέτε '' Σ' αγαπώ'', μπορεί να σας φαίνεται κάτι πολύ απλό αλλά πραγματικά κάνει την διαφορά!

ΣΕΞ
   Πολλοί λένε πως το σεξ δεν παίζει τον σημαντικότερο ρόλο σε μια σχέση, εγώ θα σας πω πως αυτά είναι ανοησίες, φυσικά και παίζει σημαντικό και πρωταρχικό ρόλο στην σχέση! Σκεφτείτε το κι από την δικιά σας μεριά, δεν θέλετε να νιώθετε ποθητή;
Και βέβαια ναι, αυτό ακριβώς ισχύει και για αυτόν! Χρειάζεται επιβεβαίωση (κι αν δεν του την δίνετε εσείς θα ψάξει γι' αλλού!) και να νιώσει πως τον θέλετε ακόμα, μπορεί να μην σας βγαίνει να τον αρπάξετε και να τον γεμίσετε με φιλιά κάθε φορά που τον βλέπετε αλλά μην τον παραμελείτε! Πάρτε πρωτοβουλίες, φλερτάρετε τον, ντυθείτε sexy και κάντε του στριπτίζ, οτιδήποτε για να ανάψτε τα αίματα! Και να θυμάστε πως τρώγοντας έρχεται η όρεξη!!!

   Κλείνοντας, αναλογιστείτε αν περνάτε καλά με το έτερον σας ήμισυ όταν είστε οι δύο σας ή σας είναι απαραίτητη η παρέα και τρίτον για να περάστε πραγματικά καλά! Από την απάντησή σας θα καταλάβετε αν πραγματικά αξίζει να προσπαθείσετε να αναζωπυρώσετε το πάθος στην σχέση σας ή το τρένο έχει φύγει μια και καλή και εσείς μείνατε στην στάση.... τότε απλά πάρτε το επόμενο!!!!

Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 09, 2011

Όταν η αυλαία κλείνει...


Ήσασταν σίγουρα το τέλειο ζευγάρι, από 'κείνα τα λίγα που όλοι οι υπόλοιποι ζήλευαν κι αναρωτιόντουσαν τι σας κρατάει τόσο ερωτευμένους.... μέσα σου αναρωτιόσουν κι εσύ το ίδιο!Όταν τσακωνόσασταν δίνατε ένα μεγάλο κινηματογραφικό φιλί και γυρνάγατε πίσω εκεί στο δικό σας κόσμο ξανά τρελά ερωτευμένοι!Ξαφνικά, σαν κάτι να χάλασε, τα πράγματα άλλαξαν, έχασες την τιάρα σου, τα στρας, το παπιγιόν, τον κόσμο όλο και βρέθηκες μόνη/ος να παλεύεις στον κόσμο της μιζέριας γιατί το έτερον ήμισυ αποφάσισε...να φύγει...έτσι απλά!
    Και κάπως έτσι έμεινες να κοιτάς μια άδεια σκηνή, κι όχι δεν ήσουν ο/η πρωταγωνιστής/ρια, αλλά θεατής από 'κείνους της τελευταίας σειράς, να παρακολουθείς από μια γωνίτσα!Γιατί σ'αυτό είχες δημιουργηθεί, σ΄ έναν άλλον εαυτό, συναρμολογώντας έτσι την ζωή σου ώστε να συμβιβάζεται πλήρως με το άλλο σου μισό.Δυο ζωές άρρηκτα συνδεδεμένες μεταξύ τους που ξαφνικά αποκολλίστηκαν βίαια.Και τώρα;
   Το πρώτο στάδιο είναι φυσικά της άρνησης!Αυτό που δεν θα μπορείς να συνειδητοποιήσεις τι έγινε, γιατί και πώς.Θα ζητάς μια εξήγηση λέγοντας πως έτσι θα σου είναι πιο εύκολο κι ύστερα θα ορκίζεσαι πως θα αλλάξεις, θα σταματήσεις την πίεση, την ζήλια, τα πάντα ότι κι αν είναι αυτό που δήθεν ενοχλούσε.Θα παίρνεις επανωτά τηλέφωνα, θα την στήνεις έξω από το σπίτι του/της, με λίγα λόγια θα εκφυλίζεις κάθε ίχνος αξιοπρέπειας για μια ευκαιρία!
    Κι ύστερα θα το πάρεις απόφαση!Θα πέσεις στα πατώματα, θα τα βάλεις με τον εαυτό σου πως εσύ φταις, αυτός/η ήταν πάντα τέλειος/α, γιατί πολύ απλά στο μυαλό σου θα έχεις εξιδανικεύσει την πρώην αγάπη σου και δεν θα θέλεις να παραδεχθείς πως απλά αποτύχατε!Προς στιγμήν θα σκεφτείς να πέσεις από το μπαλκόνι, όχι δήθεν από απελπισία της στιγμής αλλά για να τρέξει κοντά σου γεμάτος/η τύψεις.Μα θα συνειδητοποιήσεις πως δεν είναι του τύπου σου τα μπαλκόνια, φοβάσαι και τα ύψη και θα αρχίσεις να κλαις!Δεν θα μπορείς με τίποτα να καταλάβεις πως είναι λάθος να ξαναζείς στιγμές μέσα από τις αναμνήσεις, όπως και ακολούθως θα θυμάσαι όλα τα καλά του/της!Να θέλεις πεισματικά να ξεχάσεις πως τον τελευταίο καιρό το πριν δεν είχε καμία σχέση με το τώρα, πως πλέον το πάθος είχε σβήσει και ήσασταν μαζί από συνήθεια.Δεν σου περνάει ούτε κατά διάνοια πως σου λείπει η παλιά του/της εικόνα, εκείνη της τρελής αγάπης που είχε σβήσει πολύ πριν τον χωρισμό!
    Εν συνεχεία θα θυμώσεις πολύ, θα θέλεις εκδίκηση, οτιδήποτε να τον/την πληγώσεις!Θα πετάξεις δώρα, θα σκίσεις φωτογραφίες και δεν θα λες καν το όνομα της/του!Θα πάρεις την παρέα σου και θα γυρνάς από μπαρ σε μπαρ για να το κάψεις, ελπίζοντας μέσα σου να τον/την συναντήσεις τυχαία!Να δείξεις μια χαρά πως το ΄χεις ξεπεράσει και πας για άλλα!Θα φλερτάρεις με όλους και θα γελάς δυνατά!
    Μα θα αρκεί ένα τραγούδι, ένα άρωμα, μια ματιά για να γυρίσεις στα παλιά!Η μάσκα σου θα πέσει περίτεχνα και θα βρεθείς πάλι απογυμνωμένος/η από κάθε στολή δήθεν ευτυχίας!Θα μετανιώνεις πικρά για τα ασύστολα φλερτ με τους άσχετους, για τα ψέμματα που έλεγες στον ίδιο σου τον εαυτό!Και κάπου εκεί θα σου λείψει για πρώτη φορά η πραγματική ευτυχία!
    Ο κάθε χωρισμός είναι διαφορετικός, και για τον καθένα χρειάζεσαι τα κατάλληλα βέλη για να τον πολεμήσεις!Ίσως να είναι σοφό να ξέρεις εξαρχής πως να τον αντιμετωπίσεις, ίσως όμως κι όχι.Κάθε χωρισμός είναι κι ένας μικρός θάνατος, και μας ξεκλέβει ένα κομμάτι από την καρδία μας.Μέχρι να κλείσει η πληγή χρειαζόμαστε χρόνο και χρειαζόμαστε να ζήσουμε το τέλος έτσι όπως μας λέει η καρδία μας κι όχι με οδηγούς επιβίωσης!Δεν υπάρχουν αμείλικτοι κανόνες, ο χωρισμός πρέπει να κάνει τον κύκλο του μέσα μας για να ολοκληρωθεί και να μας οδηγήσει στην δική μας προσωπική κάθαρση!Όσο και να μας πονάει είναι η ζωή μας, κι ότι γεύση κι αν μας άφησε μας έκανε λίγο πιο σοφούς, λίγο πιο έμπειρους και σίγουρα μας έφερε ένα βήμα πιο κοντά στον απόλυτο έρωτα.... γιατί δεν μπορεί κάπου εκεί έξω μετά από τόσες δοκιμασίες θα είναι κι η σειρά του...!!!

Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 08, 2011

Όσα λένε οι άντρες μεταξύ τους...


Όταν ήμουν μικρή, πάντα αναρωτιόμουν πώς είναι να είσαι αγόρι!Να μην μιλάς πολύ, αλλά να καταλαβαίνεις πολλά, πώς είναι να παθιάζεσαι με αθλήματα και ομάδες και πώς να φτάνεις την αδρεναλίνη σου στα ύψη!Το κυριότερο όμως, αναρωτιόμουν τι συζητάνε μεταξύ τους, τι σκέφτονται δηλαδή!Τι διαφορά έχει η φιλία μεταξύ των αντρών με αυτή της γυναικείας;Τι ακριβώς μοιράζονται δυο άντρες, που είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβει το γυναικείο μυαλό;
 Φυσικά δεν το άφησα έτσι!Έκανα τα πάντα, για να μπω στα άδυτα της αντρικής ψυχής, κρυφάκουσα βαριές αντρικές κουβέντες, πίεσα φίλους άντρες, τα έκανα όλα για να σας παρουσιάσω αναλυτικά τις σκέψεις τους!Φίλοι άντρες συγνώμη που ξεσκεπάζω έτσι θρασύτατα το πέπλο μυστηρίου που σας τυλίγει....
        Αθλήματα-Αυτοκίνητα
  Πιστεύω ακράδαντα πως δεν είναι τυχαίο πως ξεκινάνε από Α, είναι το σημαντικότερο θέμα συζήτησης τους, το πιο αγαπημένο και πολύωρο!Μπορεί να αναλύουν με τις ώρες για το γκολ που ακυρώθηκε, τον πουλημένο διαιτητή ή να ξεσηκώνουν όλο το μαγαζί για το ποια ομάδα είναι καλύτερη!Όσο τώρα για το αυτοκίνητο, ξέρετε μας αγαπάει σχεδόν ίσα με αυτό!Βέβαια κι εδώ δεν κυλάει η κουβέντα πάντα ομαλά διότι οι απόψεις διίστανται και τα αίματα ανάβουν... Ποια αμάξια κυριαρχούν στον δρόμο τα ιαπωνικά ή τα γερμανικά;Ποια ζάντα θα του πήγαινε καλύτερα;Και πάει λέγοντας....
         Εργασία
  Ναι εμείς οι γυναίκες φτάνουμε τρίτες και καταϊδρωμένες στην λίστα τους!Οι άντρες έχουν από την φύση τους μια μανία σύγκρισης των πάντων!Ίσως γιατί στα προϊστορικά χρόνια έπαιζαν τον ρόλο του κυνηγού και επιβίωνε ο καλύτερος, ίσως με τους αιώνες ο εγκέφαλος τους να μην μετατράπηκε απλά να συμπυκνώθηκε στον καινούριο χώρο εγκεφάλου που τους χορηγήθηκε!Όπως κι αν έχουν τα πράγματα τους έμεινε ως απόρροια όλων αυτών η τάση να μεγαλοποιούν, να επιδεικνύουν τον εαυτό τους και να προσπαθούν διαρκώς να υπερτιάσουν τους άλλους!Έτσι η εργασία τους είναι ένα αγαπημένο θέμα που λίγο πολύ τα συμπεριλαμβάνει όλα, από το δύσκολο project που ανέλαβε μέχρι τις αναρίθμητες κατακτήσεις που έχει στο γραφείο!
         Γυναίκες-Σχέσεις
  Επιτέλους, κάποια στιγμή έρχεται κι η δική μας σειρά!Αλλά όχι μην σας περάσει ούτε μια στιγμή πως αναλύει στους φίλους του πόσο σας αγαπάει ή πόσο σας ζηλεύει ή την πρόταση γάμου που σκοπεύει να σας κάνει ή οτιδήποτε γλυκανάλατο!Φυσικά από την άλλη φανταστείτε σκηνικό...Μαζεμένοι όλοι γύρω από την τηλεόραση, Champion's Leage, η τρίτη μπύρα στο χέρι, πίτσες και κάπου εκεί στο ημίχρονο ανάμεσα σε τσιγάρα και αναλύσεις του αγώνα, πετάει κάποιος <<Αχ αγαπάω τόσο πολύ το Μαράκι μου!>>.Δεν θα γλιτώσει την καζούρα ποτέ!
 Μα τι λένε τότε;Αυτή είναι μια πονεμένη ιστορία!Λένε τα πάντα, για την σερβιτόρα, για την απέναντι που τον έφαγε με τα μάτια της (Νομίζει πάντα αυτός διότι έτσι επιβεβαιώνει τον ανδρισμό και νιώθει να μετράει ακόμα), κάποιος στην παρέα θα θυμηθεί κάποια πρώην ή τι ωραία είχαν περάσει τότε πιο νέοι στην Μύκονο και φυσικά θα συγκρίνουν ερωτικές εμπειρίες και θα περιγράφουν ατελείωτα βράδια (που ίσως να μην έγιναν και ποτέ). Υπάρχει και η περίπτωση να υπάρχει κάποιος φρέσκο-χωρισμένος στην παρέα οπότε θα ακούγεται συνέχεια το πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος χωρίς εμάς και θα στηλιτεύουν κάθε ιδιότητα του γυναικείου χαρακτήρα όλοι μαζί!
       Στρατός
  Οι αντρικές φιλίες που έχουν κρατήσει από τον στρατό είναι σχεδόν ιερές για τους άντρες! Αρχίζουν και θυμούνται ιστορίες που περιλαμβάνουν πολλές λέξεις που εμείς οι γυναίκες ούτε που τις έχουμε ακουστά, λένε για τον διοικητή, τις φυλακές που τους έριχναν χωρίς λόγο, τις ατελείωτες σκοπιές, το φαγητό που δεν τρωγόταν, για τους γιωτάδες που δεν έκαναν τίποτα,πόσο ψάρακες μείναν μερικοί και άλλα πολλά!Ο τόνος της φωνής τους χρωματίζεται από συγκίνηση όταν τα περιγράφουν, ενώ το κεφάλι τους γνέφει καταφατικά σαν να αναπολούν κάτι ωραίο (αν και δευτερόλεπτα πριν τα περιέγραφαν όλα σαν την χειρότερη εμπειρία).
      Πολιτική
 Σ'αυτή τη περίπτωση υπάρχουν δύο εκδοχές... ή θα αρχίσουν να τσακώνονται για το πιο κόμμα είναι καλύτερο (ή λιγότερο χειρότερο) λέγοντας ποιος έφαγε τα λεφτά ή θα τους πιάσει μια ατέρμονη λογοδιάρροια με το αν να υπερισχύει!Δηλαδή, πως θα έλυναν αυτοί την οικονομική κρίση, τι θα έκαναν αν ήταν αυτοί πολιτικοί, αν γενικά όλα ήταν αλλιώς και τα σκήπτρα της εξουσίας ήταν στα χέρια τους!Το κακό είναι πως σε θέματα πολιτικά και αθλητικά οι άντρες είναι μονοδιάστατοι και ενεχυριάζονται στις δικές τους απόλυτα σωστές (κατά την γνώμη τους) θεωρίες!
    Γέλιο
  Ίσως και το καλύτερο σημείο των αντρών!Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως οι άντρες έχουν καλύτερη αίσθηση του χιούμορ από μας!Μπορεί να κάνουν ασύλληπτες με το νου καφρίλες να μετακινούν το παρκαρισμένο αμάξι του φίλου τους στην μέση του δρόμου για να τρομάξει ή να του κρύβουν το μηχανάκι και διάφορα άλλα που εμείς το χαρακτηρίζουμε παλιμπαιδισμό αυτοί το ονομάζουν απλά πλάκα!
  Υπάρχουν βέβαια ακόμα πολλά θέματα που απασχολούν τους φίλους άντρες όπως για παράδειγμα τα υπαρξιακά θέματα που τους πιάνουν ξαφνικά, οι ταινίες (όλων των ειδών), τα βιβλία και άλλα σοβαρά ζητήματα!Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω όμως στις αναγνώστριες είναι να μην εκφυλίζουν ποτέ τους φίλους του άντρα τους και να  μην τους λογοκρίνουν απλά επειδή δεν τους συμπαθούν!Οι φιλίες των αντρών είναι σαν μια αγέλη λύκων, δύσκολα μπορείς να τους χωρίσεις!Οι άντρες βλέπουν τους φίλους τους σαν καθρέφτες της δικής τους εξέλιξης, γι'αυτό κι επιλέγουν να εντάξουν στο φιλικό τους περιβάλλον άτομα με τα οποία μοιράζονται καινά χαρακτηριστικά και βιώματα!
  Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, άντρες γυναίκες είναι διαφορετικά όντα στον ίδιο πλανήτη.Πόσο βαρετά θα ήταν όλα αν δεν ήμασταν μαζί!Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω πως υπάρχουν και ευαίσθητα θέματα που αναλύουν οι άντρες  διότι σίγουρα αγαπάνε, πονάνε, έχουν όνειρα κι έχουν βαθιά αληθινά συναισθήματα!Απλά από την φύση τους, είναι πιο αυθόρμητοι και βρίσκουν ανόητο να αναλύουν τα πάντα και να στεναχωριούνται για πράγματα που υπάρχει λύση ή δεν υπάρχει άρα πιο το όφελος να σκας....Γνώμη μου;Έχουν απόλυτο δίκιο!!!!

Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 07, 2011

Τέλεια Ένα...

    Από τα αρχαία χρόνια ακόμα ο ανθρώπινος νους προσπαθούσε να εξηγήσει τι είναι αυτό που τον ενώνει με το αντίθετο φύλλο.Τότε ο Πλάτωνας,στο <<συμπόσιο>> εξήγησε αυτή την σχέση με το μύθο με τα ημίτομα.Για την ακρίβεια οι άνθρωποι ήταν σφαιροειδή ανδρόγυνα όντα,με δύο πρόσωπα και οχτώ άκρα.Τα πλάσματα αυτά ήταν τόσο δυνατά που ακόμα και οι θεοί τα φοβόντουσαν.Έτσι ο Δίας αποφάσισε να τα σκίσει στα δύο με έναν κεραυνό και έστειλε το κάθε μισό σε διαφορετικά σημεία της γης.


    Μ’αυτό το μύθο εξήγησε τον έρωτα και την συνεχή μας ανάγκη να βρούμε το άλλο μας μισό και οι αιώνιες απορίες μας για λίγο λύθηκαν…Παρόλλα αυτά για έναν ανεξήγητο λόγο ξαναζωντάνεψαν μιας και οι άντρες κατάφεραν να κερδίσουν την αόρατη μάχη της υπεροχής των δύο φύλλων!Ύστερα από αγώνες όμως και σε μια σύγχρονη πραγματικότητα καταφέραμε όλοι να θεωρούμαστε ίσοι.Μα τελικά ποιο είναι αυτό το αόρατο νήμα που θα μας ενώνει και θα μας διαφοροποιεί ταυτόχρονα?Μπορούμε να είμαστε και φίλοι…ή θα υπάρχει και μια πλατωνική έλξη με τον κάθε φίλο μας????
    • Ας ξεκινήσουμε από την παιδική μας ηλικία εκεί που τα κοριτσάκια παίζουν με τα κοριτσάκια και τα αγοράκια σε μια άλλη άκρη το ίδιο.Μεγαλώνοντας βλέπουμε τα κορίτσια να θέλουν απεγνωσμένα να δοκιμάσουν τον κόσμο της μπάλας και να κυλιστούν στα χώματα και ας λερώσουν τα πριγκιπικά τους φορέματα,ενώ τα αγόρια κρυφά δοκιμάζουν ψηλοτάκουνα και βάζουν κραγίον.Και οι δύο θέλουν να μπουν για λίγο στον κόσμο του άλλου….!!!
    • Ύστερα μεγαλώνουν και η φιλία δεν είναι τόσο δύσκολη τελικά.Στην γυναίκα κολλητή μπορείς να κλάψεις να της πάρεις συμβουλές για τον έρωτα της ζωής σου,να σε ντύσει στο ραντεβού ,μην σου πω να σου καθαρίσει και το σπίτι (!).Ο άντρας κολλητός μπορεί να σου φτιάξει την λάμπα να σε προστατέψει από τον νταή πρώην αλλά και να σου μάθει τα μυστικά της πιο χύμα διασκέδασης!
    • Ωστόσο είναι σίγουρο πώς πάντα θα υπάρχει ο κίνδυνος της αμοιβαίας έλξης ακόμα και υποσυνείδητα…μα πόσο αξίζει μια απλή έλξη σε σύγκριση με μια πραγματική φιλία??Σίγουρα πρόκειται για υπαρκτά εμπόδια,αλλά η φιλία μεταξύ των δύο φύλλων δεν είναι απλώς εφικτή αλλά σε τελική ανάλυση επιβάλλεται ,αν πρόκειται οι άνδρες και οι γυναίκες να συνυπάρξουν παντού!!!
    • Το πρόβλημα όμως δεν σταματά εκεί…όσο θα είμαστε δύο διαφορετικά όντα θα σκεφτόμαστε και διαφορετικά και θα βλέπουμε πάντα τα πράγματα από μια άλλη πλευρά.Μα τελικά μήπως αν ενώσουμε τις γωνίες μας θα έχουμε την πραγματική σφαιρική εικόνα του κόσμου??? 
    • Για τους άντρες θα είμαστε πάντα οι <<αχάριστες>>,για μας θα είναι πάντα τα <<γουρούνια>> και όλο αυτό το δράμα εξαιτίας της λέξης <<σχέση>>!Εμείς οι γυναίκες είτε δυναμικές ,είτε απλές και ήρεμες αναζητάμε το παραμύθι της world Disney στα μάτια του αγαπημένου μας,αυτός το να περνάει καλά χωρίς βέβαια να καταργείται η πιθανότητα να μας αγαπάει!Ίσως στην τελική ανάλυση να αναζητάμε ακριβώς το ίδιο πράγμα,απλά εμείς με λίγο περισσότερο ρομαντισμό ,ενώ αυτός με λίγη περιπέτεια!Αλλά πώς περιμένουμε να γίνει αυτό αν δεν προσπαθήσουμε να τσαλακώσουμε λίγο τον εαυτό μας και να μπούμε στον κόσμο τους με τέρμα τα γκάζια και ύστερα να τους τραβήξουμε στον δικό μας με τον τρόπο που μόνο μια γυναίκα ξέρει??? Αξίζει!!!
    Αν δεν ήμασταν διαφορετικοί …ο κόσμος δεν θα είχε πλάκα!Αν δεν ήμασταν διαφορετικοί θα ήμασταν και μόνοι μας, υπερήρωες σε έναν δικό μας πλανήτη μοναχικοί κάτοικοι χωρίς να ξέρουμε τι θα πει αγάπη και συγκίνηση.Θα ήμασταν ανασφαλείς <<μισοί>> και νάρκισσοι να ψάχνουμε την αντανάκλαση του εαυτού μας.Όμως εμείς είμαστε Άνθρωποι…αληθινοί,πραγματικοί και θα αναζητάμε πάντα τον Άλλον,που η ένωση μαζι του θα μας οδηγήσει στην υπέρβαση του εαυτού μας και την ολοκλήρωση του.Θα αναζητάμε με νοσταλγία να επιστρέψουμε στην κατάσταση της πρωταρχικής μας μορφής…τέλεια ΕΝΑ ,πιο δυνατά από ποτέ να αποδείξουν πως τα δύο φύλλα θα συνυπάρχουν αρμονικά να γράψουν το τέλος κάθε παραμυθιού…κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς ακόμα καλύτερα!!!